Zawód psycholog

– czy jesteśmy w stanie zachować swoją zawodową odrębność?

W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie sprzedawaniem różnego rodzaju usług, w tym usług psychologicznych lub takich, które z racji szczególnego rodzaju kontraktu jaki zawiera się z klientem, człowiekiem na rzecz którego podejmuje się pracę, wpisują się w szeroki zakres usług psychologicznych. W dzisiejszych czasach takie usługi może sprzedawać każdy – również nie psycholog, a osoba która uzyskała wpis do rejestru działalności gospodarczej, w tytule której może się pojawić treść wskazująca na działalność psychologiczną .

Działając w pojedynkę na rynku usług nie mamy wpływu na to, że „usługi psychologiczne” sprzedają również nie psychologowie. Dyskusje, które toczą się na temat ustawy o zawodzie psychologa od blisko 30 lat, nie doprowadziły do wprowadzenia regulacji prawnych naszego zawodu. Dla wielu z nas podstawą uzyskania pracy na stanowisku psychologa jest dyplom ukończenia 5 letnich studiów magisterskich na kierunku psychologia. Inni, którzy funkcjonują w ramach działalności gospodarczej, nie muszą przedstawiać swoich kwalifikacji zawodowych w celach rejestracyjnych.

W związku z deklaracją Ministra Pracy i Polityki Społecznej, o konieczności podjęcia prac nad wdrożeniem regulacji prawnej naszego zawodu, warto byłoby gromadzić się z większym zaangażowaniem w stowarzyszeniach, do których mogą przynależeć jedynie osoby uprawnione – posiadające dyplom ukończenia studiów na kierunku psychologia. Chociaż jest to przynależność dobrowolna, to jako zrzeszona grupa psychologów będziemy mogli reagować na podejmowane decyzje, albo będziemy gotowi sprawnie utworzyć właściwe struktury organizacyjne określone w ustawie. Polskie Towarzystwo Psychologiczne w roku 2006 zaczęło tworzyć rejestr psychologów, który był jednym z etapów przygotowania do utworzenia Izb Psychologów. Z uwagi na brak postępów we wdrażaniu ustawy o zawodzie psychologa, nie jest on aktualizowany przez kolejne pokolenia wykształconych psychologów.

W swoim otoczeniu coraz częściej spotykam się z degradowaniem naszego zawodu na rzecz zdroworozsądkowego traktowania uprawiania psychologii. W życiu, w którym uczestniczę jako wykształcony psycholog często słyszę, że przecież każdy jest psychologiem – potrafi patrzeć, myśleć, rozmawiać posiadać atrybucje na temat drugiej osoby. Nie docenia się tego, że przygotowanie do wykonywania zawodu łączy się z opanowaniem teorii, metodologii i umiejętności, w tym do korzystania z odpowiednich narzędzi badawczych i diagnostycznych, wykorzystywanych w pracy na rzecz drugiego człowieka lub grupy osób.

Dbając o granice dla naszego zawodu i zapobiegając przenikalności osób bez uprawnień w obszar usług psychologicznych, łączmy się w zawodowych stowarzyszeniach i towarzystwach. Będzie to ważny sposób zapobiegania dalszemu degradowaniu naszego zawodu. W czasie oczekiwania na wdrożenie ustawy o zawodzie psychologa, poprzez przynależność do PTP lub innych towarzystw dla psychologów, damy możliwość odróżnienia „prawdziwych” od „nieprawdziwych” psychologów.

Bądźmy dumni, że jesteśmy psychologami, walczmy o uznanie naszego zawodu jako zawodu zaufania publicznego, wspierajmy się jako psychologowie na rynku pracy, łączmy się w stowarzyszeniach zawodowych i podejmujmy wspólną działalność na rzecz naszego środowiska.